wtorek, 7 kwietnia 2015

One love z cyklu: "Prawdziwy bunt nigdy nie przemija..."


Bob Marley – kto z nas nie zna choć jednej jego piosenki? Ikona muzyki reggae, Jamajczyk, który często mylnie nazywany jest założycielem ruchu rastafari. Rastamanie co prawda wywodzą się z XX-wiecznej Jamajki, jednak ich pierwszym przywódcą był Marcus Garvey, a początkowo myślą przewodnią była solidarność wszystkich czarnoskórych. Skąd więc wzięła się nazwa „rastafari”, symboliczne kolory i co do tego wszystkiego ma Babilon? 
Wzorcem dla pierwszy rastafarian był cesarz Etiopii Hajle Sellasje, który przed koronowaniem nosił imiona Lif Ras Tafari – stąd wywodzi się nazwa ruchu. Laicy często niewłaściwie przeinaczają określenie ruchu, mówiąc o nim rastafarianizm, co przez dzieci Jah odbierane jest za obrazę, ponieważ uważają oni, że końcówka „-izm” istnieje, aby wprowadzać podziały międzyludzkie. 

Z fascynacji Hajle Sellasje wyrosły ideologie rasta, wyznawcy uznali cesarza za proroka posłanego przez Boga – Jah. Także za sprawą Sellasje rastafarianie przyjęli pacyfizm za jeden z głównych filarów budujących subkulturę:

   „Pokój na ziemi zapanuje, gdy ludzie przestaną być dzieleni na ludzi pierwszej i drugiej kategorii, a kolor ich skóry będzie miał takie samo znaczenie 
jak kolor ich oczu”. 

Rasta negują podziały społeczne oraz, podobnie jak punkowcy, sprzeciwiają się instytucjom i państwowemu kontrolowaniu jednostki. Za symbol ucisku i zniewolenia człowieka przyjęli Babilon, ponieważ miasto to w Biblii uznawane było za miasto pieniądza, zamieszkane przez ludzi, którzy za jedyny cel uważali dążenie do zysku. 
W wizerunku rasta znaleźć można podobieństwa do hipisów. Cechują ich długie włosy, noszone zazwyczaj w formie dreadów, które są symbolem nieustraszonego Lwa Judy i protestem przeciw siłom Babilonu, ubierają się w zwiewne, kolorowe ubrania, przyozdabiane koralikami oraz znakiem pacyfy. Symboliczne są również kolory zielony, żółty i czerwony, zaczerpnięte z flagi Etiopii. Znaczenie barw nie jest do końca jasne, jednak powszechnie znane jest wyjaśnienie, że zielony to znak Afryki i spokojnego kraju, żółty to zagarnięte przez kolonistów złoto i dawne bogactwo Afryki, a czerwony - krew przelana podczas walk z najeźdźcą.
Z przekonania o konieczności bliskości z naturą są wegetarianami. Początkowo odrzucali wszelkie używki, jednak z czasem popularność zdobyła marihuana, której palenie jest dla nich rodzajem rytuału, aktu duchowego, sakramentu, który oczyszcza ciało i ducha, pomaga zbliżyć się do Jah. 
Ruch rastafari zyskał sławę dzięki muzyce reggae, aczkolwiek obecnie postrzeganie tej ideologii nieco się zmieniło. Wielu członków nie uznaje jej za religię, lecz obiera drogę rasta jako sposób na życie. Nie identyfikują się więc z ruchem za sprawą wyznania, ale przez charakterystyczny ubiór czy muzykę – w ten sposób ruch wyznaniowy przekształcił się w subkulturę. 


„Mówię rasta, bo nie wiedzę innego wyjścia, mówię rasta, bo nie widzę innego rozwiązania, mówię rasta, bo to droga, która zawsze ma cel”

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz